Katarzyna Noskowicz
Wydawałoby się, że nie ma nic prostszego dla pozwanego niż podważenie autentyczności wystawionej przez powoda faktury i wskazanie, że nigdy żadnej faktury od powoda nie otrzymał. Sprawa nie jest jednak taka oczywista o czym przypomniał Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 25 października 2017 r., sygn. akt I ACa 285/17.
W uzasadnieniu wyroku czytamy:
„Sąd uznał, że strony łączyła umowa sprzedaży. Wskazał, że pozwana nie zakwestionowała w sprzeciwie od nakazu zapłaty faktu zakupu towaru wymienionego w fakturze VAT nr (…) oraz w dokumentach WZ, a tym samym okoliczności te uznał za przyznane zgodnie z art. 230 KPC. Wskazał również, że data wystawienia powyższego dokumentu rachunkowego nie miała znaczenia w sprawie, bowiem ewentualne naruszenie przepisów prawa podatkowego nie wpływało na ważność, stwierdzonego w nim zobowiązania kontraktowego”.
Ponadto sąd przypomniał o jeszcze jednej ważnej rzeczy: wszelkie twierdzenia i dowody należy zgłaszać od razu, w sprzeciwie od nakazu zapłaty. W tym miejscu przypomnieć należy art. 207 § 6 KPC, który stanowi, że:
„Sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności”.
Katarzyna Noskowicz
radca prawny
