SN: wezwanie do próby ugodowej jako wezwanie do zapłaty

Categories radca prawny, sąd

Sąd Najwyższy uznał, że w pewnych okolicznościach wezwanie do próby ugodowej może być traktowane jak wezwanie do zapłaty. Skutkiem powyższego jest możliwość naliczania odsetek od momentu wezwania do próby ugodowej.

Warunkiem potraktowania wezwania do próby ugodowej jak wezwania do zapłaty jest wskazanie w wezwaniu do próby ugodowej konkretnej kwoty roszczenia i tytułu okoliczności faktycznych.

Streszczenie sprawy, której dotyczyło orzeczenie Sądu Najwyższego można znaleźć TUTAJ

Wyrok SN Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, sygn. akt I PK 20/14

Google nie narusza prawa unijnego

Categories sąd

Zgodnie z opinią wydaną wczoraj przez rzecznika generalnego w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej wyszukiwarki internetowe nie odpowiadają za dane umieszczone na przeszukiwanych przez nie stronach. Nie można żądać od nich, aby wyniki wyszukiwania nie uwzględniały informacji o danej osobie, nawet jeśli stawiają ją w niekorzystnym świetle – czytamy w Dzienniku Gazeta Prawna

Sprawa dotyczy sporu pomiędzy Google Spain, S.L., Google, Inc. a Agencia de Protección de Datos (AEPD), czyli hiszpańską agencją ochrony (Sprawa C-131/12). Wszystko zaczęło się od sprzeciwu obywatela Hiszpani, który domagał się usunięcia jego danych przez hiszpańską gazetę „La Vanguardia Ediciones”. Gdy gazeta odmówiła ich usunięcia, Hiszpan zwrócił się do Google Spain z żądaniem wymazania informacji na temat jego osoby z wyszukiwarki Googla. Google Spain przekazało to żądanie do Google w Kalifornii.

Aktualnie kwestia odpowiedzialności za dane umieszczone na przeszukiwanych stronach jest przedmiotem pytania prejudycjalnego skierowanego do Trybunału Sprawiedliwości UE.

Jak czytamy w Dzienniku Gazeta Prawna wczoraj opinię na ten temat wydał Niilo Jääskinen, rzecznik generalny w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Uznał, że nie można wymagać od Google, by usunął z wyników wyszukiwania niepochlebne dla kogoś informacje. Trybunał nie jest związany opiniami rzeczników, jednak w przeważającej większości są one uwzględniane w wyrokach.

„We współczesnym społeczeństwie prawo do wyszukiwania informacji opublikowanych w internecie za pomocą wyszukiwarek stanowi jeden z najważniejszych sposobów korzystania z tego prawa podstawowego” – napisał Niilo Jääskinen.

„Prawo do informacji przysługujące użytkownikowi internetu byłoby zagrożone, jeśli jego poszukiwanie informacji dotyczących danej osoby nie dawałoby wyników zapewniających prawdziwe odzwierciedlenie odpowiednich stron internetowych” – zaznaczył.

Jak pisze Dziennk opinia rzecznika została wydana w momencie, gdy w Komisji Europejskiej toczy się gorąca dyskusja nad wprowadzeniem przepisów przewidujących wprost prawo do bycia zapomnianym. Zainteresowany mógłby żądać usunięcia danych o sobie nie tylko od administratora, ale też wszystkich innych, którzy skopiowali je dalej.

źródło: Dziennik Gazeta Prawna

Pierwsza transza deregulacji przyjęta przez Sejm

Categories zmiany

Podczas głosowania nad projektem ustawy o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów Sejm ropatrzysz aż 173 senackie poprawki. Najważniejsze zmiany dotyczą zawodów prawniczych, zawodu pośrednika i zarządcy nieruchomości, zawodu rzeczoznawcy majątkowego i zawodów związanych ze sportem i turystyką.

Do najbardziej oczekiwanych przez aplikantów adwokackich i radcowskich zmian należy likwidacja części testowej na egzaminie zawodowym. Jak czytamy na stronie Ministerstwa Sprawiedliwości „egzamin powinien sprawdzać umiejętność stosowania prawa, a nie zmuszać do uczenia się na pamięć kodeksów i dziesiątek ustaw”.

Kolejną nowością jest skrócenie z 5 do 3 lat wymaganego okresu stosowania prawa jaki zwalnia z wymogu odbycia aplikacji.

Osobiście popieram w/w zmiany. Test na egzaminie jest zbędny, a to z uwagi na fakt, że jako prawnicy mamy dostęp do kodeksów i programów prawniczych, które ułatwiają nam pracę. Nauka przepisów na pamięć nie ma sensu. Tymbardziej, że obecnie coraz więcej prawników zaczyna specjalizować się w określonych dziedzinach prawa i nie jest im potrzebna znajomość wszystkich aktów prawnych.

Poniżej link do zestawienia zmian, jakie zostały wprowadzone przez ustawę deregulacyjną:

link

SN: pismo zawierające uzupełnienie braków formalnych apelacji doręcza Sąd

Categories radca prawny, sąd

Sąd Najwyższy w uchwale w składzie 3 sędziów odpowiedział na pytanie “czy przepis art. 132 § 1[1] k.p.c. dotyczy również wniesienia przez radcę prawnego pisma procesowego zawierającego uzupełnienie braków formalnych apelacji?”

Zdaniem Sądu Najwyższego “przepis art. 132 § 1[1] k.p.c. dotyczy również wniesionego przez pełnomocnika odpisu pisma procesowego zawierającego uzupełnienie braków formalnych apelacji”.

Co to oznacza w praktyce? Pismo zawierające uzupełnienie braków formalnych apelacji wnosi się do Sądu wraz z odpisami dla strony przeciwnej. Czyli schemat działania jest taki sam jak przy wnoszeniu apelacji.

Podstawa prawna: art. 132 § 1[1] k.p.c.

Art. 132. § 1. W toku sprawy adwokat, radca prawny, rzecznik patentowy oraz radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa doręczają sobie nawzajem bezpośrednio odpisy pism procesowych z załącznikami. Do pisma procesowego wniesionego do sądu dołącza się dowód doręczenia drugiej stronie odpisu albo dowód jego wysłania przesyłką poleconą. Pisma, do których nie dołączono dowodu doręczenia albo dowodu wysłania przesyłką poleconą, podlegają zwrotowi bez wzywania do usunięcia tego braku.

§ 1[1]. Przepis § 1 nie dotyczy wniesienia pozwu wzajemnego, apelacji, skargi kasacyjnej, zażalenia, sprzeciwu od wyroku zaocznego, sprzeciwu od nakazu zapłaty, zarzutów od nakazu zapłaty, wniosku o zabezpieczenie powództwa, skargi o wznowienie postępowania, skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia i skargi na orzeczenia referendarza sądowego, które należy złożyć w sądzie z odpisami dla strony przeciwnej.

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 lipca 2014 r., sygn. akt III CZP 47/14

Przepisy ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności są niezgodne z konstytucją

Categories sąd

Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności art. 1 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2012 r. poz. 83) w zakresie, w jakim przyznaje uprawnienie do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności osobom fizycznym i prawnym, które nie miały tego uprawnienia w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 28 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 187, poz. 1110) z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej.

Poniżej treść artykułu 1 ustawy:

Art. 1. 1. Osoby fizyczne i prawne będące w dniu 13 października 2005 r. użytkownikami wieczystymi nieruchomości mogą wystąpić z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego tych nieruchomości w prawo własności.

1a. Z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości mogą wystąpić również osoby fizyczne będące w dniu 13 października 2005 r. użytkownikami wieczystymi nieruchomości, jeżeli użytkowanie wieczyste uzyskały: 1)   w zamian za wywłaszczenie lub przejęcie nieruchomości gruntowej na rzecz Skarbu Państwa na podstawie innych tytułów, przed dniem 5 grudnia 1990 r.; 2)   na podstawie art. 7 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). 1b. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do: 1)   nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste Polskiemu Związkowi Działkowców; 2)   nieruchomości oddanych w użytkowanie wieczyste państwowym i samorządowym osobom prawnym, a także spółkom handlowym, w odniesieniu do których Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego jest podmiotem dominującym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 185, poz. 1439 oraz z 2010 r. Nr 167, poz. 1129); 3)   nieruchomości, wobec których toczy się postępowanie administracyjne, mające na celu nabycie nieruchomości lub jej części pod inwestycję celu publicznego.

2. Z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, o którym mowa w ust. 1, w prawo własności nieruchomości, mogą również wystąpić: 1)   osoby fizyczne i prawne będące właścicielami lokali, których udział w nieruchomości wspólnej obejmuje prawo użytkowania wieczystego; 2)   spółdzielnie mieszkaniowe będące właścicielami budynków mieszkalnych lub garaży.

3. Z żądaniem przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości mogą również wystąpić osoby fizyczne i prawne będące następcami prawnymi osób, o których mowa w ust. 1 i 1a, oraz osoby fizyczne i prawne będące następcami prawnymi osób, o których mowa w ust. 2.

4. Przepisy ust. 1a pkt 2 i ust. 2 pkt 1 stosuje się również do osób, które prawo użytkowania wieczystego albo udział w tym prawie uzyskały po dniu 13 października 2005 r.

5. (uchylony).

Więcej znajdziesz tutaj