Źródło: Na tysiąc mężczyzn, 20 to dłużnicy alimentacyjni – Aktualności – Czytaj – www.lex.pl
Blog
Zmiany w sposobie określania odsetek
Z dniem 1 stycznia 2016 r. zmianie uległ sposób określania odsetek, a także ich wysokość.
Odnośnie odsetek kapitałowych, zmianie uległ art. 359 kodeksu cywilnego. Brzmi on następująco:
§ 1. Odsetki od sumy pieniężnej należą się tylko wtedy, gdy to wynika z czynności prawnej albo z ustawy, z orzeczenia sądu lub z decyzji innego właściwego organu. § 2. Jeżeli wysokość odsetek nie jest w inny sposób określona, należą się odsetki ustawowe w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 3,5 punktów procentowych. § 2[1]. Maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych (odsetki maksymalne). § 2[2]. Jeżeli wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej przekracza wysokość odsetek maksymalnych, należą się odsetki maksymalne. § 2[3]. Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać przepisów o odsetkach maksymalnych, także w razie dokonania wyboru prawa obcego. W takim przypadku stosuje się przepisy ustawy. § 3. (uchylony). § 4. Minister Sprawiedliwości ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość odsetek ustawowych.
Natomiast odnośnie odsetek za opóźnienie, od 1 stycznia 2016 r. mamy następujące zmiany (art. 481 kodeksu cywilnego):
§ 1. Jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. § 2. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była oznaczona, należą się odsetki ustawowe za opóźnienie w wysokości równej sumie stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy. § 2[1]. Maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym przekraczać dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie (odsetki maksymalne za opóźnienie).
§ 2[2]. Jeżeli wysokość odsetek za opóźnienie przekracza wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie, należą się odsetki maksymalne za opóźnienie. § 2[3]. Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać przepisów o odsetkach maksymalnych za opóźnienie, także w przypadku dokonania wyboru prawa obcego. W takim przypadku stosuje się przepisy ustawy. § 2[4]. Minister Sprawiedliwości ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, wysokość odsetek ustawowych za opóźnienie. § 3. W razie zwłoki dłużnika wierzyciel może nadto żądać naprawienia szkody na zasadach ogólnych.
Istotne zmiany pojawiły się również w ustawie z dnia 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych. Aktualna treść ustawy znajduje się tutaj.
Jednak co najistotniejsze, a o czym nie wszyscy jeszcze wiedzą, od 1 stycznia 2016 r. w każdym pozwie jesteśmy zobowiązani wskazać jakich odsetek się domagamy. Nie wystarczy wskazanie, że domagamy się odsetek ustawowych, umownych czy maksymalnych. Należy dokładnie określić czy domagamy się odsetek kapitałowych, za opóźnienie czy też za opóźnienie w transakcjach handlowych.
Sprawa frankowiczów w mBanku przekazana do Sądu Apelacyjnego
Dnia 14 maja 2015 r. Sąd Najwyższy uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 30 kwietnia 2014 r. oddalający apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi w sprawie frankowiczów i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania przez Sąd Apelacyjny.
Z informacji zamieszczonej na stronie Sądu Najwyższego wynika, że wyrok zapadł po rozpoznaniu skargi kasacyjnej pozwanego banku w sprawie z powództwa Miejskiego Rzecznika Konsumentów o ustalenie odpowiedzialności w postępowaniu grupowym klientów banku, którzy w pozwie zbiorowym kwestionowali zapisy umów kredytowych, pozwalające bankowi na zmianę oprocentowania kredytów hipotecznych udzielanych we frankach szwajcarskich.
Jak czytamy w komunikacie Sądu: „Sąd pierwszej instancji uwzględnił powództwo „frankowiczów” i uznał kwestionowaną klauzulę określającą warunki zmiany oprocentowania za nieprecyzyjną i stwierdził, że nie wiąże ona klientów”.
Od powyższego wyroku odwołał się bank. Jednak Sąd Apelacyjny w Łodzi oddalił apelację pozwanego. Od wyroku Sądu Apelacyjnego kasację złożył pełnomocnik pozwanego, który podniósł zarzuty naruszenia prawa procesowego i materialnego, w tym dotyczące oceny spornego między stronami postanowienia umowy kredytu.
Nowy taryfikator mandatów niezgodny z Konstytucją
Prokurator generalny podważa przepisy, na podstawie których określa się wysokość mandatów – donosi Dziennik Gazeta Prawna.
Chodzi o rozporządzenie prezesa Rady Ministrów w sprawie wysokości grzywien nakładanych w drodze mandatów karnych za wybrane rodzaje wykroczeń. W załączniku do rozporządzenia znajdują się aż 377 czyny zabronione ze wskazaniem wysokości grzywny. Prokurator Generalny Andrzej Seremet, wnioskuje o jego zbadanie przez Trybunał Konstytucyjny.
Jak pisze Dziennik, zdaniem Andrzeja Seremeta rozporządzenie jest niekonstytucyjne już choćby dlatego, że zawarty w załączniku taryfikator przewiduje w 318 przypadkach kary w sztywnej wysokości. W efekcie wszyscy sprawcy danego wykroczenia otrzymują mandat w identycznej wysokości. Tymczasem kodeks wykroczeń nakazuje, aby przy wymierzaniu kary brać pod uwagę takie okoliczności, jak np. stopień winy, niekaralność sprawcy. A przepisy rozporządzenia uniemożliwiają uwzględnienie tych czynników przy wlepianiu mandatów. – To niedopuszczalne – twierdzi prokurator Sadrakuła.
Więcej na gazeta prawna.pl
Gorąco polecam !
Seryjni mordercy wychodzą na wolność
Seryjni mordercy, pedofile i gwałciciele, nie przystosowani do życia w społeczeństwie i niezresocjalizowani pomimo odbycia wieloletnich kar pozbawienia wolności. Już niedługo ponownie zagoszczą na naszych ulicach. Co robią nasi rządzący, by uchronić społeczeństwo przed zwyrodnialcami?
Okazuje się, że na dzień dzisiejszy brak jest sensownej regulacji prawnej czy choćby jednolitego stanowiska w sprawie zapewnienia bezpieczeństwa obywatelom przed groźnymi przestępcami. Sprawa jest o tyle pilna, że termin zakończenia odbywania kar pozbawienia wolności przez osadzonych zbliża się wielkimi krokami.
Tytułem przypomnienia. W wyniku amnestii z 1989 r. (ustawa o amnestii z dnia 7 grudnia 1989 r.) seryjnym mordercom, pedofilom i gwałcicielom zamieniono kary śmierci na kary 25 lat pozbawienia wolności.
Dlaczego kara 25 lat pozbawienia wolności, a nie kara dożywocia? Wysokość kary wynika z brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o amnestii, który stanowił, że „zamienia się karę śmierci na karę 25 lat pozbawienia wolności, a orzeczoną obok niej karę dodatkową pozbawienia praw publicznych łagodzi się do 10 lat”. Czym kierowali się twórcy ustawy przy określaniu wymiaru kary nie wiadomo. Być może opierali się o obowiązujący w tym okresie Kodeks karny, który w katalogu kar zasadniczych nie zawierał kary dożywotniego pozbawienia wolności, a jedynie karę pozbawienia wolności, ograniczenia wolności, grzywny i jako karę o charakterze wyjątkowym – karę śmierci (patrz art. 30 ustawy z dnia 19 kwietnia 1969 r. Kodeks karny).
Nie zmienia to jednak faktu, że społeczeństwo będzie musiało za ten prezent zapłacić wysoką cenę.
A jest się czego bać. Gazeta Prawna przypomina, że wśród osób, objętych amnestią znajdują się osoby cierpiące na różnego rodzaju zaburzenia psychiczne. Na liście tych najgroźniejszych jest m.in. pedofil i morderca Mariusz Trynkiewicz, zwany Szatanem z Piotrkowa, który pozbawił życia czterech chłopców (na wolność ma wyjść już w 2014 r.), a także Leszek Pękalski okrzyknięty Wampirem z Bytowa, oskarżony o 17 zabójstw (kończy odsiadkę w 2017 r.).
Na dniach na Komitecie Stałym Rady Ministrów ma być rozpatrywany projekt ustawy o postępowaniu wobec osób zaburzonych psychicznie stwarzających zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób / zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw.
Projekt ustawy zakłada stworzenie Krajowego Ośrodka Terapii Zaburzeń Psychicznych. Ten pomysł nie podoba się jednak Radzie Legislacyjnej.
W opinii Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów z dnia 14 czerwca 2013 r. czytamy między innymi, że „sprawa groźnych (w tym seryjnych) przestępców, którzy skorzystali z moratorium na wykonywanie, a następnie orzekanie kary śmierci w okresie poprzedzającym wprowadzenie kary dożywotniego pozbawienia wolności ustawą nowelizującą kodeks karny z dnia 12 lipca 1995 roku, mogłaby znaleźć generalne rozwiązanie na gruncie instytucji, jaką są czynności operacyjno-rozpoznawcze, bez konieczności tworzenia szczególnej ustawy”.
Ponadto Rada zwraca uwagę na „wydatki budżetowe, będące skutkiem finansowym Projektu ustawy w jej obecnej oraz w poprzedniej wersji. Aktualny przewidziany limit wydatków w latach 2013-2022 jest szacowany na kwotę 339 336 068,00 złotych co oznacza jego zwiększenie o kwotę 51 300 000,00 złotych w stosunku do przewidywań Projektu z dnia 11 kwietnia 2013 roku (288 036 068,00 złotych”).
Dalej Rada wskazuje, że „w rozdziale, poświęconym Krajowemu Ośrodkowi Terapii Zaburzeń Psychicznych, brakuje wskazania zadań tego Ośrodka, co ma zwłaszcza znaczenie w kontekście często eksponowanego przez Trybunał Konstytucyjny zakazu domniemywania uprawnień oraz obowiązków prawnych”.
Na koniec Rada Legislacyjna wyraża „zastrzeżenia wobec przedstawionej w Projekcie koncepcji uregulowania sytuacji prawnej osób zaburzonych psychicznie stwarzających zagrożenie dla życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób, uznając zasadność wyłącznego wykorzystania instrumentu prawnego, jakim są czynności operacyjno-rozpoznawcze. To rozwiązanie wymagałoby opracowania procedury, gwarantującej respektowanie praw podmiotowych osób poddanych temu środkowi. Niezależnie od argumentów prawnych, Rada Legislacyjna ma na uwadze istotne koszty ekonomiczne Projektu, których skala pozostaje w nieadekwatnej proporcji do liczby objętych nim osób”.
Zachęcam do zapoznania się z treścią cytowanej opinii.
Pozostaje nam tylko czekać na ciąg dalszy ….